E122, czyli azorubina, jest powszechnie stosowanym barwnikiem, szczególnie w sektorze spożywczym. Artykuł opisuje jej chemiczne właściwości oraz metody wytwarzania. Porusza też temat wpływu na zdrowie, zwracając uwagę na potencjalne skutki uboczne oraz alergie. Dodatkowo, zawiera informacje o przepisach prawnych regulujących jej użycie na terenie Unii Europejskiej.
Co to jest E122 azorubina?
E122, znana jako azorubina, to barwnik spożywczy o intensywnym czerwonym odcieniu, syntetyzowany chemicznie. Nadaje produktom żywnościowym charakterystyczną, wyrazistą czerwień. Jest częścią grupy barwników azowych, szeroko stosowanych w przemyśle spożywczym ze względu na ich zdolności koloryzacyjne. Azorubinę, czyli E122, spotkamy w:
- napojach,
- słodyczach,
- niektórych wypiekach.
Pomimo powszechnego wykorzystania, warto pamiętać o jej możliwym wpływie na zdrowie. U niektórych osób może powodować reakcje alergiczne, a u dzieci nadpobudliwość. Zaleca się, by dzienne spożycie azorubiny nie przekraczało 4 mg na kilogram masy ciała.
Charakterystyka chemiczna i właściwości barwiące
Azorubina, znana również jako E122, jest syntetycznym barwnikiem stosowanym w żywności. Charakteryzuje się intensywnym kasztanowo-czerwonym odcieniem, co czyni ją popularnym wyborem wśród producentów pragnących uzyskać wyraziste barwy. Dzięki łatwemu rozpuszczaniu się w wodzie, jest wygodna w użyciu zarówno w formie proszku, jak i w roztworach.
Jej chemiczna stabilność to istotna zaleta. Azorubina jest niewrażliwa na zmiany pH i temperatury, co pozwala na jej zastosowanie w różnorodnych produktach, które mogą być przechowywane i przetwarzane w zróżnicowanych warunkach. Posiada numer CAS 3567-69-9, a masa molowa wynosi około 502,44 g/mol.
Z chemicznego punktu widzenia, azorubina to rodzaj czerwieni azowej, znanej również jako karmoizyna. Należy do grupy barwników azowych, które słyną z nadawania intensywnych kolorów. Dlatego azorubina znajduje szerokie zastosowanie nie tylko w sektorze spożywczym, ale i farmaceutycznym oraz kosmetycznym.
Proces produkcji i stabilność chemiczna
Azorubina, znana również jako E122, to syntetyczny barwnik otrzymywany w wyniku złożonej syntezy chemicznej. Proces jej tworzenia wymaga szeregu skomplikowanych reakcji, dzięki którym uzyskuje się substancję o wysokiej czystości. Laboratoria przestrzegają rygorystycznych norm, by zapewnić, że końcowy produkt spełnia wszystkie standardy jakości.
Barwnik ten wyróżnia się wyjątkową stabilnością chemiczną, co czyni go odpornym na zmiany pH oraz temperatury. Dzięki temu doskonale sprawdza się w różnych warunkach przemysłowych, nie ulegając degradacji podczas obróbki cieplnej czy fermentacji. Jest to kluczowe przy wytwarzaniu produktów spożywczych i napojów.
Dodatkowo, sposób przechowywania azorubiny ma duże znaczenie dla utrzymania jej stabilności. Przy odpowiednich warunkach magazynowania, zachowuje swoje właściwości barwiące przez długi czas. Dzięki tym cechom, często pełni rolę substancji wzorcowej w licznych zastosowaniach przemysłowych.
Zastosowanie azorubiny w różnych branżach
Azorubina, znana również jako E122, znajduje wszechstronne zastosowanie w różnych dziedzinach. W przemyśle spożywczym używana jest do nadawania intensywnego czerwonego koloru takim produktom jak:
- cukierki,
- galaretki,
- jogurty,
- wino,
- napoje.
To czyni je bardziej atrakcyjnymi wizualnie, zwłaszcza przy dekoracjach. W sektorze farmaceutycznym stosuje się ją do barwienia drażetek i kapsułek, co nie tylko poprawia ich wygląd, ale także ułatwia identyfikację. W kosmetykach, takich jak szminki i róże do policzków, jej stabilność chemiczna i głęboki odcień są szczególnie cenione. Jej rozpuszczalność w wodzie umożliwia łatwe zastosowanie w różnorodnych formach, co sprawia, że jest szeroko wykorzystywana w wielu produktach.
Przemysł spożywczy – produkty i zastosowania
Azorubina, znana także jako E122, to popularny czerwony barwnik spożywczy, który nadaje produktom intensywną barwę. Spotykana jest w:
- słodyczach,
- galaretkach,
- jogurtach,
- winie,
- napojach.
Nadaje tym produktom wizualną atrakcyjność.
To jednak nie wyczerpuje jej zalet. Azorubina charakteryzuje się wyjątkową stabilnością chemiczną. Jej odporność na zmiany pH i temperatury sprawia, że jest idealnym składnikiem w procesie produkcji i przechowywania żywności. Dodatkowo, doskonale rozpuszcza się w wodzie, co umożliwia jej stosowanie w różnych formach, zarówno jako proszek, jak i w roztworach.
Wpływ azorubiny na zdrowie
Azorubina, znana również pod kodem E122, to sztuczny barwnik stosowany w produktach spożywczych, który może niekorzystnie wpływać na zdrowie. Chociaż nie jest uznawana za rakotwórczą, mutagenną ani teratogenną substancję, potrafi wywołać alergie oraz nadpobudliwość, zwłaszcza u dzieci. Badania sugerują, że w połączeniu z benzoesanem sodu objawy te mogą się nasilać, co czyni ją kontrowersyjnym składnikiem.
Zalecane dzienne spożycie to 4 mg na każdy kilogram masy ciała, więc osoby wrażliwe powinny być ostrożne. Co więcej, w niektórych krajach, takich jak Stany Zjednoczone czy Japonia, stosowanie azorubiny w żywności jest zakazane, co podkreśla obawy dotyczące jej wpływu na zdrowie.
Potencjalne skutki uboczne i alergie
Azorubina, znana również jako E122, może wywoływać skutki uboczne, szczególnie u osób o zwiększonej wrażliwości. Jednym z głównych zagrożeń są reakcje alergiczne. Dzieci mogą stać się nadpobudliwe po jej spożyciu, a w połączeniu z benzoesanem sodu objawy te mogą się nasilać. Dla osób z astmą istnieje ryzyko zaostrzenia objawów tej choroby.
Chociaż azorubina nie jest uznawana za substancję rakotwórczą ani mutagenną dla ludzi, badania na zwierzętach sugerują jej potencjalnie szkodliwy wpływ na wątrobę. W krajach takich jak Stany Zjednoczone i Japonia, stosowanie tej substancji w żywności jest zakazane, co pokazuje obawy związane z jej wpływem na zdrowie.
Zaleca się, aby dzienne spożycie nie przekraczało 4 mg na kilogram masy ciała. Osoby o większej wrażliwości powinny zachować szczególną ostrożność.
Regulacje prawne dotyczące azorubiny
Przepisy unijne dotyczące azorubiny są określone w rozporządzeniu nr 1333/2008, które nakłada na producentów żywności obowiązek zamieszczania na etykietach informacji o obecności tego barwnika. Jest to istotne dla bezpieczeństwa konsumentów, ponieważ azorubina może wywoływać alergie oraz nadpobudliwość u dzieci. W niektórych państwach, takich jak Stany Zjednoczone czy Japonia, stosowanie tego składnika jest zakazane z powodu obaw dotyczących negatywnych skutków zdrowotnych. Mimo że w Polsce i w całej Unii Europejskiej azorubina jest dozwolona, to konieczność jej etykietowania ma zapewniać pełną świadomość konsumentów na temat składu produktów, co jest kluczowe dla ochrony zdrowia publicznego.
Dopuszczalność stosowania w Unii Europejskiej
Azorubina, znana również jako E122, jest dopuszczona do użytku w określonych produktach spożywczych w Unii Europejskiej. Na etykietach musi być jasno wskazana jej obecność, co umożliwia klientom pełne zrozumienie składu wyrobów, które nabywają. Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności (EFSA) monitoruje jej bezpieczeństwo. Ustalono, że dzienne spożycie nie powinno przekraczać 4 mg na kilogram masy ciała. Zarówno etykietowanie, jak i limity mają na celu ochronę zdrowia konsumentów, minimalizując ryzyko wystąpienia alergii i innych potencjalnych problemów zdrowotnych.
Renata Religa – pasjonatka i propagatorka zdrowego stylu życia. Autorka bloga stylnazdrowie.pl, gdzie dzieli się wiedzą z zakresu diety, sportu i holistycznego dbania o dobre samopoczucie. Wierzy, że kluczem do pełni energii jest harmonia i świadome wybory.
